Kontrola zamówień publicznych jest ważnym narzędziem zapobiegającym nadużyciom i korupcji w sektorze publicznym. W Polsce regulacje dotyczące zamówień publicznych są uregulowane w Ustawie z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 z późn. zm.). oraz w rozporządzeniach wykonawczych.

Kontrola zamówień publicznych ma na celu zapewnienie, że zamówienia publiczne są prowadzone w sposób przejrzysty, uczciwy i zgodny z prawem. W ramach kontroli dokonywane są m.in. weryfikacje przestrzegania procedur oraz przepisów prawa zamówień publicznych, a także kontrole finansowe.

Kontrola zamówień publicznych może być przeprowadzana przez różne instytucje, w tym przez organy administracji publicznej, organy kontroli państwowej, a także przez podmioty zewnętrzne, takie jak firmy audytorskie czy agencje rządowe.

W Polsce organem odpowiedzialnym za kontrolę zamówień publicznych jest Najwyższa Izba Kontroli (NIK). NIK przeprowadza kontrole w celu weryfikacji przestrzegania przepisów prawa zamówień publicznych oraz oceny skuteczności i efektywności wykorzystywania środków publicznych. W ramach kontroli NIK ma prawo do uzyskiwania dokumentów i informacji od instytucji publicznych oraz innych podmiotów związanych z zamówieniami publicznymi.

Kontrola zamówień publicznych ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia uczciwej i transparentnej konkurencji w sektorze publicznym. Dzięki temu możliwe jest uniknięcie nadużyć i korupcji, a także zapewnienie efektywnego wykorzystania środków publicznych. Warto więc zwracać uwagę na kontrole przeprowadzane przez organy państwowe i podmioty zewnętrzne oraz na wyniki tych kontroli, ponieważ mają one istotny wpływ na jakość zarządzania publicznego oraz na funkcjonowanie całego systemu zamówień publicznych.

Obok kontroli z ramienia NIK, zamówienia publiczne mogą być kontrolowane również w ramach wydatkowania środków unijnych. Wyspecjalizowane organy kontroli przeprowadzają kontrolę wydatkowania zgodnie z regulacjami unijnymi. Tym razem, ewentualne naruszenia oceniane są przede wszystkim z interesu budżetu UE. Audyt operacji czy audyt finansowy nie musi być przykrym doświadczeniem i skutkować wydatkami niekwalifikowanymi.